Diepe Anterieure Lamellaire Keratoplaste (DALK)

Het hoornvlies of de cornea bestaat uit 3 lagen :

• Aan de oppervlakte bevindt zich het epitheel, dat ons beschermt tegen externe agressies, een dikte van 50 µm heeft en rust op het membraan van Bowman.
• Het hoornvliesstroma bestaat uit collageen vezels en heeft een dikte van gemiddeld 550 µm. Het bevindt zich   tussen het membraan van Bowman en het membraan van Descemet, tussen het epitheel en het endotheel. Als het hoornvliesstroma niet meer doorzichtig is, zal het licht er minder goed doorkomen en zal u alsook minder goed zien.
• Aan de binnenkant, bevindt zich het endotheel, bestaande uit slechts één cellenlaag die rusten op het membraan van Descemet. Het endotheel heeft als functie vocht van het stroma te onttrekken en te evacueren naar de voorkamer. Dit is de ruimte tussen hoornvlies en de iris. Dit kan vergeleken worden met de functie van een waterpomp. Eens beschadigd kan deze cellenlaag niet hersteld worden.

Indicaties voor DALK

Er zijn verschillende voorwaarden waaraan moet voldaan zijn vooraleer een hoornvliestransplantatie wordt overwogen  De meest voorkomende indicaties zijn:

• afwijkingen van het voorste deel van het hoornvlies (epitheel, membraan van Bowman, maar vooral stroma)met een normale laag endotheelcellen: cornea dystrofiën
• zeer sterk uitgesproken keratoconus : progressieve vervorming van het hoornvlies waardoor het licht niet regelmatig kan gefocuseerd worden op het netvlies
• hoornvlieslittekens : na een trauma,  post-infectieus (vb. herpetische keratitis, zweer door bacteriën veroorzaakt, na verbrandingen)

De voorbije 50 jaar was de penetrerende keratoplastie (PKP) of de vervanging van de volledige dikte van het hoornvlies door donorweefsel de standaardbehandeling voor patiënten met hoornvliesaandoeningen.Hoewel de anatomische resultaten uitstekend zijn, zijn de visuele resultaten met betrekking tot snelheid, kwaliteit en voorspelbaarheid minder gunstig. Een typische patiënt die een hoornvliestransplantatie heeft ondergaan kan gedurende 2 jaar slecht blijven zien. Het is heel moeilijk om de uiteindelijke kromming van het hoornvlies te voorspellen, dus na de operatie zijn een bril of contactlenzen nodig in de overgrote meerderheid van de gevallen. De hechtingen worden pas na lange tijd verwijderd, en wondbreuk door een ongeval is altijd een groot risico. Patiënten met bilaterale aandoeningen moeten vaak lang wachten totdat hun eerst behandelde oog genezen is, vooraleer hun tweede oog kan behandeld worden.

De laatste jaren hebben hoornvliesspecialisten technieken ontwikkeld waarbij alleen de zieke laag van het hoornvlies vervangen wordt, in plaats van de volledige dikte ervan: dit zijn lamellaire keratoplastie technieken.
Wanneer het voorste deel van het hoornvlies de reden is van het slechte zicht zoals bij keratoconus of corneale dystrofie wordt enkel het epitheel en het stroma vervangen (het grootste deel van het hoornvlies). Men spreekt over Diepe Anterieure Lamellaire Keatoplastie (DALK).   Het Descemetmembraan en endotheel van de patiënt blijft dan gespaard en vormt het draagvlak voor het donorweefsel. Met deze techniek is het genezingsproces korter en het refractief resultaat meer voorspelbaar: de patiënt  heeft meer kans op een beter zicht en het oog is achteraf steviger.

DALK gaat in de toekomst dus steeds vaker de PKP vervangen.

Meer over DALK

Voordelen
Mogelijke risico's
Verloop van een ingreep
Zich voorbereiden